| Les Actualités | |
| 03 De man met het elastieken hart 11 tot 22 mei 24/05/2012
Homme en mission*
Vrijdag de 11e tufte ik opnieuw naar le Petit Carré. En wel met m’n er als nieuw uitziende, maar 13 jaar oude, kobaltblauwe Berlingo. Mèt een belangrijke missie: Ik had 3 dagen om alle tegelwerk af te ronden. Dinsdag zou Kees nl de wc en de douche komen aansluiten, iets waar ik al tijden enorm naar toeleef. Maandagochtend was ik zover, nu alleen nog even voegen, dacht ik. Dacht ik. Ik heb me dus de rest van de dag helemaal de wereld staan voegen, wat een werk! Maar de klus geklaard, Kees kon komen. Wel had ik die nacht een nare droom. Er klopte iets niet, was er wel waterleiding??, en m’n hele inbouwtoilet moest er uit gesloopt worden. Gelukkig zijn dromen bedrog….
Niet dus….: De 1e klap
Kees kwam dus dinsdagochtend, en riep ogenblikkelijk dat we voor het installeren van de wc 2 verbindingsstukken nodig hadden, en waar die waren. M’n hart sloeg over. Ik had in november alles opgeruimd en geordend, en wist zeker dat ik die 2 stukken niet had. Desalniettemin hebben we het huis en de schuur 2 keer binnenste buiten gekeerd, om te concluderen dat ze er inderdaad niet waren. Niks wc installeren dus. Ik heb me in vele jaren niet zo teleurgesteld gevoeld, liep uren lang rond als een verweesde kip wiens kuikens gestolen zijn, overal nog kijkend naar m’n 2 verbindingsstukken.
Ik ging me niet laten kisten. Een stuk of tien belletjes verder was m’n technische Frans enorm verbeterd, wist ik de officiële naam voor die dingen, zelfs het artikelnummer, en had ik een adres gevonden waar ik ze kon krijgen. Ik moest er weliswaar even 200 km voor rijden, maar alla, dan zou hij in ieder geval toch geïnstalleerd worden. Het was kwart voor 12, het was het moment dat ik voor Kees nog even wat kleine spulletjes moest halen.
Even zitten: De 2e klap
Even na 12’en kom ik terug, en vindt Kees in de badkamer, waar anders. “Ik geloof dat je even moet gaan zitten”, waren zijn woorden. Hij is een doorgewinterde projectleider, en ik wist ogenblikkelijk dat dit zijn inleiding was voor slecht nieuws. En dat was het… Hij had de inbouw opengepeuterd om de drukplaat voor het doorspoelen te monteren, zag een groot leeg gat, en constateerde dat er een onderdeel ontbrak. M’n hart flipte….Paniek. Ik zag al voor me hoe de hele boel gesloopt zou moeten worden. Hoezo dromen bedrog?!?! Uiteindelijk besloot ik de leverancier te bellen. Ik legde het uit waarop zijn reactie was: Mijnheer dat is onmogelijk!. Punt. Er ontstond een Kafkaiaans gesprek, maar hij bleef op z’n standpunt.
Na een broodje verzon ik een paar foto’s te maken en hem die te sturen. 5 minuten later reageerde hij al met het zelfde bericht: Alles was ok. Noch Kees noch ik geloven hem, dus dat wordt het eerste wat ik bij terugkomst ga doen: Bij de Praxis kijken hoe zo’n ding in elkaar zit. Eerst met eigen ogen zien en dan geloven.
De douche dan: de 3e klap
Het goede nieuws was wel dat de douche was aangesloten, maar op de 1 of andere wijze besloot ik hem pas vrijdagochtend te gebruiken. Ik zette hem aan, en er kwam geen water uit…..
Alles gechecked en gedubbelchecked: Geen water. Wat nou weer!? Goddank was Jeroen in de buurt. Die checkte ook alles, belde nog 2 maal met Kees: Geen water. De kraan moest defect zijn, ook dat nog… We besloten hem tijdelijk te vervangen. Toen Jeroen hem eraf had ontdekten we per toeval dat de hele kraan verstopt zat met gruis. Een enorme hoeveelheid gruis. En oh wonder, nadat dat eruit gespoeld was deed ie het. M’n hart kwam een beetje tot rust….
• Homme en mission: Wij kennen het steenkolenduits, de Fransen het “petit nègre”, Frans dus wat Frans lijkt, maar niet is. Niet raar opkijken dus als je glazig wordt aangekeken…
Homme en mission* Vrijdag de 11e tufte ik opnieuw naar le Petit Carré. En wel met m’n er als nieuw uitziende, maar 13 jaar oude, kobaltblauwe Berlingo. Mèt een belangrijke missie: Ik had 3 dagen om alle tegelwerk af te ronden. Dinsdag zou Kees nl de wc en de douche komen aansluiten, iets waar ik al tijden enorm naar toeleef. Maandagochtend was ik zover, nu alleen nog even voegen, dacht ik. Dacht ik. Ik heb me dus de rest van de dag helemaal de wereld staan voegen, wat een werk! Maar de klus geklaard, Kees kon komen. Wel had ik die nacht een nare droom. Er klopte iets niet, was er wel waterleiding??, en m’n hele inbouwtoilet moest er uit gesloopt worden. Gelukkig zijn dromen bedrog….
Niet dus….: De 1e klap Kees kwam dus dinsdagochtend, en riep ogenblikkelijk dat we voor het installeren van de wc 2 verbindingsstukken nodig hadden, en waar die waren. M’n hart sloeg over. Ik had in november alles opgeruimd en geordend, en wist zeker dat ik die 2 stukken niet had. Desalniettemin hebben we het huis en de schuur 2 keer binnenste buiten gekeerd, om te concluderen dat ze er inderdaad niet waren. Niks wc installeren dus. Ik heb me in vele jaren niet zo teleurgesteld gevoeld, liep uren lang rond als een verweesde kip wiens kuikens gestolen zijn, overal nog kijkend naar m’n 2 verbindingsstukken. Ik ging me niet laten kisten. Een stuk of tien belletjes verder was m’n technische Frans enorm verbeterd, wist ik de officiële naam voor die dingen, zelfs het artikelnummer, en had ik een adres gevonden waar ik ze kon krijgen. Ik moest er weliswaar even 200 km voor rijden, maar alla, dan zou hij in ieder geval toch geïnstalleerd worden. Het was kwart voor 12, het was het moment dat ik voor Kees nog even wat kleine spulletjes moest halen.
Even zitten: De 2e klap Even na 12’en kom ik terug, en vindt Kees in de badkamer, waar anders. “Ik geloof dat je even moet gaan zitten”, waren zijn woorden. Hij is een doorgewinterde projectleider, en ik wist ogenblikkelijk dat dit zijn inleiding was voor slecht nieuws. En dat was het… Hij had de inbouw opengepeuterd om de drukplaat voor het doorspoelen te monteren, zag een groot leeg gat, en constateerde dat er een onderdeel ontbrak. M’n hart flipte….Paniek. Ik zag al voor me hoe de hele boel gesloopt zou moeten worden. Hoezo dromen bedrog?!?! Uiteindelijk besloot ik de leverancier te bellen. Ik legde het uit waarop zijn reactie was: Mijnheer dat is onmogelijk!. Punt. Er ontstond een Kafkaiaans gesprek, maar hij bleef op z’n standpunt. Na een broodje verzon ik een paar foto’s te maken en hem die te sturen. 5 minuten later reageerde hij al met het zelfde bericht: Alles was ok. Noch Kees noch ik geloven hem, dus dat wordt het eerste wat ik bij terugkomst ga doen: Bij de Praxis kijken hoe zo’n ding in elkaar zit. Eerst met eigen ogen zien en dan geloven.
De douche dan: de 3e klap Het goede nieuws was wel dat de douche was aangesloten, maar op de 1 of andere wijze besloot ik hem pas vrijdagochtend te gebruiken. Ik zette hem aan, en er kwam geen water uit….. Alles gechecked en gedubbelchecked: Geen water. Wat nou weer!? Goddank was Jeroen in de buurt. Die checkte ook alles, belde nog 2 maal met Kees: Geen water. De kraan moest defect zijn, ook dat nog… We besloten hem tijdelijk te vervangen. Toen Jeroen hem eraf had ontdekten we per toeval dat de hele kraan verstopt zat met gruis. Een enorme hoeveelheid gruis. En oh wonder, nadat dat eruit gespoeld was deed ie het. M’n hart kwam een beetje tot rust….
|
|
