Het was me het blog wel, dat vorige. Ik ken zelfs iemand die halverwege gestopt is met lezen. Zelfs van achter zijn bureau werd het hem teveel…. Maar hoe ging het verder?
Ik was de laatste week van juli in Nederland, om een beetje op adem te komen, vrienden te zien, en van alles en nog wat te regelen, bijv vloerverf kopen. En ja hoor, weer net niet de goeie kleur… De 28ste zat ik weer achter het stuur, terug naar de schone Morvan. Nog steeds wel een beetje achter m’n adem, niet echt gemotiveerd om weer te gaan klussen. Dat heb ik maar één ochtendje gedaan, samen met Jeroen. Die heeft de vloer van m’n slaapkamer opgeschuurd, en een deurpost afgewerkt. Verder was ik vooral makelaar, en nog eens makelaar. Tussendoor heb ik m’n tuin opgekalefaterd, m’n slaapkamer vloer opnieuw gelakt, en de vloer van m’n woonhuis nog wat geëgaliseerd, en daarna in de verf gezet. Kijk even onder ‘Voortgang” foto hoe! Alles in het kader van de komst van mijn geliefde, dan moest het wel klaar en opgeruimd zijn.
Die kwam zondagavond de 4e, waarop we dinsdag samen met Jeroen het hoofdvertrek van plinten voorzien hebben. Dat was nog een hele klus, en ook een hele opluchting. Het begint te poremmen zullen we maar zeggen. Het voelde ook wel als een soort laatste ademtocht, in die zin dat ik het klussen even on hold ga zetten. Het gaat niet samen met werken als makelaar, en m’n einddoel is bijna bereikt, het huis is op een oor na cascoklaar. Klaar voor het plaatsen van de keuken, en het opleuken, het verven en behangen. Maar dat wordt volgend voorjaar. Het wordt makelen, dan overwinteren, en dan behangen. Dus tot volgend jaar maart.